We zijn begonnen op de camping Vakantiepark de Barkhoorn in Sellingen, Groningen en omdat het zo rustig was mochten en we een eigen plekje opzoeken. Dus, dat hadden we dan ook gedaan We konden een Belltent lenen van een vriend van mijn lief en die was eigenlijk wel heel makkelijk op te zetten. 1 paal in het midden en een paar stangen bij de ‘deur’, haringen erin…hopla!
Vlakbij de camping, op 10 minuutjes lopen met de kano, konden we al snel kanovaren op de Ruiten AA. En daar gingen we dan…actie! (Trouwens, de kano waar wij mee voerden was door mijn lief zelf gebouwd! Knap he?)
De Ruiten AA is een heel mooi kanaal om te varen. Veel variatie in natuur, van vlak weideland naar dicht begroeide kleine stukken oerbossen. Het water van de Ruiten AA heeft een roestkleur, in de bodem zit ijzer. Als het regent, zoekt het water door de bodem de laagste plekken in het landschap. Vaak zijn dit sloten en beken. Het water dat door de ijzerhoudende bodem gaat, heeft deze roestbruine kleur.
Toen we het stukje oerbos waren ingevaren voelde ik zo’n overweldigende energie van de oude zielen van het bos, ik werd er wel even emotioneel van, maar ook een heel fijn gevoel, zo puur!
Vanaf het water beleef je de wereld heel anders….en die rust, zo heerlijk.
Onderweg kwamen we ook een mooie kudde koeien tegen, die je vanaf de weg dus nooit zou zijn tegen gekomen. Koeien zijn van nature al nieuwsgierig, dus die zouden ook wel gedacht hebben…’wat zijn dat dan voor een dieren in dat bootje?’ Ze waren zo nieuwsgierig dat ze naar de waterkant draafden om toch nog alles even goed te gaan bekijken.
Tegen de klok van vijf, zijn we opzoek gegaan naar een mooi plekje om te overnachten. Wel op een mooi plekje tussen de bomen aan het water. Tussen de modderbaden door, want het was niet makkelijk om op sommige plekken aan de kant te komen, vond mijn lief een mooie plek om ons tentje op te zetten. Het was wel even sjouwen want het gras stond tot aan de heupen…nog net geen grashappen 😉
Ik vond het nogal spannend, want ik kon geen oog dicht doen. Door dit nachtje wild kamperen ben ik flink uit mijn comfortzone gehaald…weer een stukje gegroeid! Mijn lichaam gaf het na middernacht ook gewoon op en de volgende ochtend (na 3 uurtjes slaap ofzo) werd ik weer wakker met een mooie zonsopgang. Waar maakte ik mij nou eigenlijk druk om…??
Om een uurtje of 7-8 was ik er weer even tussen uit geknepen, ik was zo moe. Ondertussen was er een heerlijk broodje gebakken, een Bannock genaamd. Dit broodje bestaat al heel lang en kent al vele variaties. Deze variatie van mijn lief is zoet, met rozijnen en oooh zo lekker op de vroege lege maag. Bakkie zwarte koffie erbij…..de ochtend was gestart!
Na het rustig starten van de ochtend en fijn ontbijt hadden we alles weer ingepakt voor onze tweede deel van de tocht. Op naar Wedde! Want daar wilden we een nachtje op de camping staan. Alleen spirit had iets anders in de planning voor ons….
We lagen al weer een tijdje op het water van de Ruiten AA. Het ging wel lekker, maar op een gegeven moment konden we niet meer verder. Er hing een bordje ‘privéterrein’, dus waren we omgekeerd en maar rechtsaf geslagen. Nou, dat was even peddelen hoor….pfff. Super smal, ondiep en ik was inmiddels een insectenhotel geworden voor in de kano.
Ik had al niet zo’n lange nacht gehad dus ik werd wel een beetje gefrustreerd op een gegeven moment. Mijn lief wist even niet wat ie met mij aan moest, hij hield zich maar even stil. Het was een beetje survivallen tussen de lage takken, het lelieblad, bochtjes met gelijk een vistrap erachteraan en een koeienbrug op je pad.
Uiteindelijk kwamen we weer op een breder stuk uit en dachten dat we nu wel weer ‘normaal’ konden doorvaren. Helaas, na een mislukte poging met een overdracht kwamen we uit bij een brug en we konden echt niet meer verder. In plaats van Wedde te bereiken kwamen we uit in Vlagtewedde.
En hier stopte onze reis, helaas. Een volgende keer gaan we de Ruiten AA wel helemaal uitvaren. Al met al wel weer een hele ervaring rijker. Het is echt de moeite waard als je de kans krijgt om te gaan varen met je kano. Onze volgende vaarroute is in Drenthe, daar gaan we De Hunze op…..
Liefs,
Wendy